ΣΩΠΑ ΜΗ ΜΙΛΑΣ…» ‘Ενα από τα γνωστότερα ποιήματά του Τούρκου συγγραφέα  και πολιτικού ακτιβιστή ΑΖΙΖ ΝΕΣΙΝ (1915-1995) που περιγράφει τον φόβο και τα «πρέπει» μιας κοινωνίας ανθρώπων ―που πια― είναι παγκόσμια, που ζει την «σιωπή της» σαν να έχει από χρόνια… πεθάνει!!.. Και ξάφνου… ΞΥΠΝΑΕΙ… ΘΥΜΩΝΕΙ… ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ… ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙ!!!… ΜΙΛΑΕΙ… ΜΙΛΑΕΙ… ΦΩΝΑΖΕΙ… – ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ, ΥΠΑΡΧΩ… ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ!!!!!!

Το ποίημα αυτό διάλεξαν να μας παρουσίασουν οι μαθητές της Δ΄τάξης του σχολείου μας με τη δασκάλα τους κα Δήμητρα και το αφιέρωσαν σε εκείνους που δεν σιώπησαν αλλά βροντοφώναξαν για  ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ το ματωμένο Νοέμβρη του 73

Υπέροχη επιλογή , πολύ όμορφη παρουσίαση

Συγχαρητήρια!

 

Σώπα μη μιλάς…

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός.

…………………………………………………………………………………………..

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα’ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λέει:
Μ Ι Λ Α!…